Białystok i jego atrakcje
Stolica graniczącego z Białorusią województwa podlaskiego i największe, prawie 300-tysięczne miasto północno-wschodniej Polski stanowi też jej główny ośrodek gospodarczy, przemysłowy i finansowy, naukowy i kulturalny. Białystok zachował ślady dawnej wielonarodowości i wielokulturowości wschodniego pogranicza, stanowi centrum dla ludności białoruskiej i tatarskiej, dla wyznawców prawosławia i islamu w Polsce.
Do wybuchu II wojny światowej połowę 100-tysięcznej wówczas ludności tworzyli tu Żydzi, wymordowani później w ramach hitlerowskiego Holocaustu. Białystok otaczają w pobliżu trzy parki narodowe: Białowieski, Narwiański i Biebrzański oraz Park Krajobrazowy Puszczy Knyszyńskiej, w którym amatorzy aktywnego wypoczynku mogą uczestniczyć w licznych i interesujących imprezach, jak choćby Rajd Zażynek. Miasto we własnych granicach ma również rozległe tereny zielone, co sprawiło, że jako pierwszy z Polski przyjęty został przez Światową Organizację Zdrowia do projektu Sieci Zdrowych Miast.
Do połowy XVII w. egzystowała tu osada zagubiona pośród lasów Podlasia. Dopiero kiedy w 1685 r. miejscowe dobra przejął magnacki ród Branickich, Białystok przekształcał się w jedną z najbardziej reprezentacyjnych rezydencji wielkopańskich w całym kraju. Białostocki pałac Branickich, w pełni przystosowany do skomplikowanej etykiety przyjmowania głów koronowanych (a bywały tu liczne), nazwany został przez XVIII wiecznego saskiego geografa Antona Friedricha Buschinga „podlaskim Wersalem” i to określenie trwale do niego przylgnęło. Szybki rozwój Białegostoku nastąpił w 2. połowie XVIII stulecia, kiedy Jan Klemens Branicki, hetman wielki koronny, osiadł w nim na stałe, uzyskał potwierdzenie praw miejskich; stworzył tu centrum administracyjne swoich rozległych dóbr, z dworem pełnym artystów i literatów; kancelarią, sztabem i garnizonem wojskowym oraz wojskową szkołą budownictwa i inżynierii, teatrem, szpitalem, manufakturami, a wreszcie i Nowym Miastem.
W XIX w. stał się Białystok ważnym ośrodkiem przemysłu włókienniczego, zwiększył obszar i liczbę – wielonarodowych mieszkańców. Z II wojny światowej miasto wyszło z dużymi zniszczeniami i 50-tysięczną zaledwie ludnością, kolejne dekady powojenne przyniosły sześciokrotne zwiększenie ludności, rozrost miasta o nowe dzielnice i budowę jego gospodarki; unowocześnienie infrastruktury miejskiej, awans kulturowy (m.in. powstanie Politechniki Podlaskiej, Akademii Medycznej, Uniwersytetu, filharmonii, teatrów i muzeów).
I choć Białystok nie jest tak popularny pośród turystów jak wynajem kwater w górach czy nad morzem, to zyskuje coraz większą liczbę swoich fanów, zauroczonych jego atrakcjami zarówno kulturalnymi, jak i naturalnymi.
Białostocką perłą pozostaje pałac Branickich w barokowym kształcie, jaki uzyskał po XVIII- wiecznej przebudowie. Użytkowany teraz przez Uniwersytet Medyczny, dostępny jest jednak dla turystów w swych najpiękniejszych częściach, jak sala balowa na piętrze, kaplica czy klatka
schodowa dekorowana rzeźbami Atlasów. Z zespołu pałacowego zachowały się także budynki Arsenału, Pomarańczarni, pawilonów Włoskiego i Toskańskiego oraz Domu Koniuszego w pobliżu głównej bramy pałacowej. W rozległym parku francuskim intryguje uformowany z roślinności
labirynt, dalej ciągnie się park angielski, a następnie zdobione altanami, sadzawkami i fontannami planty, które stanowią ulubiony teren spacerowy mieszkańców Białegostoku.
