Problem stosunków międzyludzkich w powieśći Jagielnickiej-Kamienieckiej
Kolejna książka Stefanii Jagielnickiej-Kamienieckiej „Więcej niż szczęście” stanowi psychologiczne studium osobowości wybitnie urodziwej lecz pozbawionej talentu aktorki, która – zaszczuta przez otoczenie – podejmuje niezwykłą decyzję, lecz jest zarazem powieścią sensacyjną i równocześnie traktuje o wiele ważniejszych rzeczach.
Teresa unika erotycznych afer, gdyż czeka na wielką miłość. Wynika to w dużej mierze, choć nie tylko, z jej głębokiej i głęboko skrywanej religijności, która w połączeniu z uwielbieniem polskiego papieża stanowi główną przyczynę jej wstąpienia do „Solidarności”, mimo, że jest osobą łagodną i bojaźliwą. Po zwolnieniu z internowania ucieka przed prześladowaniami polskiej bezpieki do Zachodnich Niemiec, gdzie mieszka jej szkolna przyjaciółka Renata, która wprowadza ją do siatki wywiadowczej określanej przez nią jako „nasze kółko”. Teresa nie zdaje sobie sprawy, z kim ma do czynienia, gdyż niewiele rozumie z tego, co ci ludzie mówią, ponieważ słabo zna niemiecki. Tymczasem dla nich stanowi cenną zdobycz. Pragną wykorzystać jej antykomunistyczną postawę w celach wywiadowczych…
Autorka porusza, przede wszystkim, problem stosunków międzyludzkich: polsko-niemieckich oraz, co ważniejsze, polsko-polskich w okresie PRL-u. Pisze o walce jaką wówczas toczyli ludzie. Z samym sobą i z otaczającą ich przestrzenią. W wymiarze uniwersalnym i jednostkowym, mentalnym i fizycznym. O tym, jak bezduszny może być człowiek i co może zrobić, by osiągnąć upragniony cel.
Wątki autobiograficzne mieszają się tutaj z fikcją. Wyobrażenia, ze wspomnieniami autorki. Pojawiają się elementy znane z poprzednich powieści – postaci, motywy, myśli… Czasem migają nam przed oczami, czasem nie odstępują na krok. Widać, że temat ciąży autorce i musi się z nim rozliczyć. Książka dostępna jako ebook oraz w tradycyjnej formie książkowej na selkar.pl.
