„Mgnienia z Natury” – wystawa Julia KP i Jerzy Kubacki

Mgnienia z Natury to wspólny obraz dwóch twórców Julii Kaczmarczyk-Piotrowskiej i Jerzego Kubackiego. Ludzi związanych z innymi dziedzinami, których połączyło wspólne patrzenie na świat. „Wspólne” nie znaczy wcale takie samo. Wręcz przeciwnie, postawy przenikają się wzajemnie od umiłowania świata przyrody, poprzez jej studiowanie, po dekomponowanie zastanej rzeczywistości. Działanie można nazwać konstrukcją i dekonstrukcją.

Widzenie Jerzego Kubackiego obraz przezywany wokół natury. Twórca jako jej obserwator pozostaje jednym z jej elementów, czuje się cząstką otaczającego świata. Julia KP działa z pewnego pogranicza, stara się preparować „warstwy” jako oderwane od rzeczywistości, spoić w całość lub zrywając niczym skórę. W obu przypadkach tworzenie jej inną falą ekspresji poprzez logiczność i łagodność do świata agresji i zachwiania równowagi żywiołów. Ważnym elementem konstrukcji pracy jest warsztat składający się z prymitywnych narzędzi: rysunku piórkiem, przelewania barwionej naturalne cieczy na papierze, czy zastosowanie żarzących kawałków drewna.

Przyroda jest bogactwem o niewymiernej wartości. Fascynacja jej treścią była inspiracją dla wielu pokoleń fotografików. Jednak przedstawiający twórcy sięgają do bardziej prymitywnego medium. Bez odróbki instrumentalnej. Terapeutyczna wręcz jej rola wspomaga kontakt bezpośredni: tu i teraz. Są autorami swoich scenariuszy, zarazem dokumentują zastaną rzeczywistość. To nie jest „polowanie” na doskonały kadr, ujęcie ale na zapis emocji wywołanych przez koegzystencję w kręgu natury. Odrzucenie protez uwalnia akt twórczy, dość niekonwencjonalne działanie uświadamia pierwotne zakotwiczenie człowieka.

Nauka o Ziemi ściśle związana z przyrodą połączona z humanizmem nie jest reliktem przeszłości. Opis zastanej sytuacji stymuluje wiele pożądanych reakcji, które wieńczy obraz – zapis. Traktowany drugorzędowo w rzeczywistych kryteriach zawiera wiele cennych wniosków i spostrzeżeń. Wystawę nobilituje motto Francisa Bacona: „Naturę można ukryć, czasem zwalczyć, rzadko stłumić”.

Przedstawione prace pochodzą z 1980 i 2002 roku.

Wystawie towarzyszy promocja jako obszaru Wielkopolskiego Parku Narodowego.

Przekazany zostanie depozyt przez Julię Kaczmarczyk-Piotrowską unikalnych, artystycznych fotografii dla Galerii Orbita wykonanych wraz z fotografem Januszem Gliszyńskim podczas programu stypendialnego przyznanego w dziedzinie kultury przez Marszałka Województwa Wielkopolskiego w 2010 roku pt.: Formy Fraktalne.

Prezentacja jest zapowiedzią ferii zimowych w Gminnym Ośrodku Kultury w Komornikach pt.: Leśne Przemiany. Do udziału w przedsięwzięciu zostali zaproszeni także leśnicy.

* * *

Julia KP (Kaczmarczyk-Piotrowska) – artysta plastyk i pedagog. Absolwentka Liceum Plastycznego oraz ASP Wydziału Edukacji Artystycznej w Poznaniu. Dyplom z wyróżnieniem w zakresie sztuk plastycznych w zakresie pedagogiki sztuki. Praktyka pedagogiczna w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych. Studia podyplomowe w zakresie projektowania graficznego.

Pedagog, wykładowca i kurator niezależny wystaw o charakterze ogólnopolskim i międzynarodowym, oraz wystaw prac dziecięcych. Autorka felietonów o sztuce.

Laureatka VIII Salonu Wielkopolskiego, stypendystka Marszałka Województwa Wielkopolskiego za projekt: „Formy Fraktalne” (ISBN 978-83-7597-156-9).

Twórca projektów artystyczno-edukacyjnych i arteterapeutycznych; „Formy Fraktalne”, „Widzę, Patrzę, Czuję”, „Ogrody sztuki”, „Obrazy Wielkopolski”, „Leśne Przemiany”, metody pracy zwanej ITERACJĄ. Realizowała autorski program z zakresu historii architektury wnętrz dla Regionalnego Ośrodka Edukacji dotyczący wzornictwa. Prowadzi warsztaty twórcze dla dzieci i dorosłych, oraz pracownię plastyczną i Galerię PIWNICA . Animator kultury w podpoznańskich Komornikach, współpracuje z Galerią Orbita w Poznaniu.

Jerzy Kubacki – zawodowo związany z Wielkopolskim Parkiem Narodowym. Mówi o sobie:

„Urodziłem się 23.09.1954 w Ostrowie Wielkopolskim. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej rozpocząłem naukę w Technikum Leśnym w Mojej Woli (już nie istniejące). Szkoła ta mieściła się w starym pałacu, otoczonym zabytkowym parkiem angielskim. Okolice także piękne, lasy pełne zwierząt…

Była to szkoła niezwykła ,miała szczęście do wybitnych profesorów, którzy potrafili nas, młodych ludzi zainteresować zawodem, zaszczepić w nas „duszę leśnika”. Urodziłem się w mieście ale dopiero tam pokochałem przyrodę, niesamowita cisza, przerywana jedynie śpiewem ptaków, dopełniała wyjątkowość tego miejsca…świat roślin i zwierząt powoli odkrywał mi swoje tajemnice. Zrozumiałem tam słowa Henrego Bestona, który powiedział mądrze, iż: „Zwierzęta nie są naszymi braćmi, nie są też podwładnymi, są innym ludem schwytanym jak i my w sieć życia i czasu…”. Wkrótce moja fascynacja naturą zaowocowała pierwszymi rysunkami, akwarelami…i tak zostało do dziś. Po skończeniu szkoły leśnej nie dane mi było pracować w zawodzie leśnika, stało się to dopiero po kilkudziesięciu latach, bo ciągnie wilka do lasu…

Obecnie jestem komendantem Straży Wielkopolskiego Parku Narodowego. Zajmuję się amatorsko fotografią artystyczną, grafiką, rysunkiem, malarstwem i próbuję swych sił w rzeźbie. Moje prace wystawiane były z okazji 50- lecia powstania Wielkopolskiego Parku Narodowego w Muzeum Regionalnym w Stęszewie, biorę także udział w corocznych wystawach Artystów Gminy Komorniki”.

* * *

Wystawa pod patronatem: Dziennika „Lasy polskie”, Wielkopolskiego Parku Narodowego, Nowin Komornickich, Wielkopolskiego Związku Artystów Rzeźbiarzy, Portalu Bedyka, Drużyny Szpiku, Portalu Codziennypoznań.pl, Fundacji Mundo Humano, Telewizji TWK Winogrady, Galerii Orbita oraz Gminnego Ośrodka Kultury w Komornikach.