Czy jest mowa nienawiści?
Mowa nienawiści jest ustną lub pisemną komunikacją wyrażającą uogólnioną negatywną opinię na temat danej grupy demograficznej, czasami atakującą jednostkę jako członka tej grupy. Mowa nienawiści często dotyczy konkretnych ras, płci, orientacji seksualnych, narodowości, grup etnicznych i religii. Jednak każda odrębna grupa może być celem.
Mowa nienawiści zniesławia, umniejsza lub dehumanizuje klasę ludzi na podstawie pewnych nieodłącznych właściwości – zazwyczaj rasy, pochodzenia etnicznego, przekonań, płci lub religii.
Mowa nienawiści przypisuje tej klasie ludzi pewne wysoce negatywne cechy, które są przypisywane członkom klasy. Typowymi przykładami są niemoralność, niższość intelektualna, przestępczość, brak patriotyzmu, lenistwo, niegodność, chciwość i próby lub groźby zdominowania ich „naturalnych przełożonych”.
Definicja mowy nienawiści – mowa, która ma na celu znieważenie, obrażenie lub zastraszenie osoby z powodu jakiejś cechy (jako rasy, religii, orientacji seksualnej, narodowego pochodzenia, przekonań lub niepełnosprawności)
Szerzenie nienawiści jest w wielu krajach nielegalne. Zgodnie z Międzynarodowym Paktem Praw Obywatelskich i Politycznych (MPPOiP) „wszelkie orędownictwo nienawiści na tle narodowym, rasowym lub religijnym, które stanowi podżeganie do dyskryminacji, wrogości lub przemocy, jest zabronione przez prawo”.
Mowa nienawiści obejmuje wiele form wyrażeń, które szerzą, nawołują, promują lub usprawiedliwiają nienawiść, przemoc i dyskryminację wobec osoby lub grupy osób z różnych powodów.
Stanowi poważne zagrożenie dla spójności demokratycznego społeczeństwa, ochrony praw człowieka i rządów prawa. Jeśli pozostanie bez odpowiedzi, może prowadzić do aktów przemocy i konfliktów na szerszą skalę . W tym sensie mowa nienawiści jest skrajną formą nietolerancji, która przyczynia się do nienawiści i zbrodni.
Świadomi niebezpiecznego związku między mową nienawiści a przemocą , z tego powodu akaz kryminalny jest konieczny, gdy mowa nienawiści publicznie podżega do przemocy przeciwko jednostkom lub grupom ludzi. Jednocześnie sankcje karne powinny być stosowane jako środek ostateczny i przez cały czas należy zachować równowagę między walką z mową nienawiści z jednej strony i ochroną wolności słowa z drugiej . Wszelkie ograniczenia dotyczące mowy nienawiści nie powinny być nadużywane w celu uciszania mniejszości i tłumienia krytyki oficjalnych polityk, opozycji politycznej lub przekonań religijnych.
W wielu przypadkach skuteczne podejście do walki z mową nienawiści, w szczególności z cyberatakami, jest samoregulacja przez instytucje publiczne i prywatne, media i przemysł internetowy, takie jak przyjęcie kodeksów postępowania, którym towarzyszą sankcje. Edukacja i przeciw – przemówienia są równie ważne w zwalczaniu nieporozumień i dezinformacji, które stanowią podstawę mowy nienawiści. Skuteczne działania przeciwko używaniu mowy nienawiści wymagają podniesienia publicznej świadomości znaczenia poszanowania pluralizmu i niebezpieczeństw stwarzanych przez mowę nienawiści.
Nieoszacowanie mowy nienawiści i przemocy na tle nienawiści jest kolejną niefortunną cechą tych dwóch zjawisk. Ofiary rzadko zgłaszają incydenty władzom w obawie przed działaniami odwetowymi lub nie traktowaniem ich poważnie lub z powodu braku zaufania do wymiaru sprawiedliwości. Przyczynia się to do braku danych, co utrudnia określenie ilościowe problemu i podjęcie skutecznych działań w celu jego rozwiązania.
