Dorosłe dzieci alkoholików – kim są i jak funkcjonują?
Dorosłe Dzieci Alkoholików, kim są, jak funkcjonują? Czy jesteś jednym z nich? Jak rozpoznać syndrom DDA? Jakie są objawy DDA? Na czym polega terapia DDA?
Alkoholizm wyrządza szkody nie tylko jednostce, ale także członkom rodziny. To problem, o którym się nie mówi, a który dotyka coraz więcej osób i rodzin. Dzieci, które dorastają w rodzinie, w której jedna lub więcej dorosłych są alkoholikami, są narażone na ryzyko depresji, alkoholizmu i innych problemów związanych z nadużywaniem substancji odurzających. W jaki sposób możemy zidentyfikować tych, którzy potrzebują pomocy w celu naprawienia krzywdy i traumy z powodu życia z alkoholowym opiekunem?
Gdzie się podziało moje dzieciństwo, czyli syndrom DDA http://www.psychoskok.pl/aktualnosci/sie-podzialo-dziecinstwo-czyli-syndrom-dda/
W domach dzieci z alkoholowymi rodzicami można zaobserwować podobne cechy osobowości. Ważne jest, aby przyjrzeć się podobieństwom tych cech, abyśmy mogli lepiej zrozumieć. Poznaj cechy charakterystyczne/cechy osobowości Dorosłych dzieci alkoholików.
Utrata kontroli i strach
Dorosłe dzieci alkoholików chcą przez cały czas zachować kontrolę nad własnymi zachowaniami i uczuciami. Istnieje również silne pragnienie kontrolowania innych wokół nich. Wynika to z lęku, a nie z zamierzonego pragnienia wywoływania bólu lub krzywdy u kogokolwiek, lub wobec samych siebie. Jeśli zrezygnują z poczucia kontroli, obawiają się, że ich życie stanie się chaotyczne. Podobnie jak bezsilność, którą czuli dorastając w domu.
Strach przed emocjami i uczuciami
Dorosłe dzieci alkoholików chcą ukryć swoje uczucia. Dwie najbardziej powszechne emocje do ukrycia to gniew i smutek. Jako dzieci nie byli w stanie wyrazić tych dwóch bardzo powszechnych emocji. Odwrotną stroną ukrywania emocji jest to, że nie doświadczają pełnego spektrum uczuć. Odcinają strach i w zamian oddają pozytywne emocje: radość, zabawę i spokój.
Unikają wszelkiego konfliktu
Dorosłe dzieci alkoholików obawiają się władzy. Unikają złych lub agresywnych ludzi. Osobista krytyka jest trudna do przyjęcia. Ludzie, którzy są asertywni, są odbierani negatywnie. Ciągle szukają akceptacji innych osób i tracą w ten sposób własną tożsamość. Izolacja jest powszechna i postrzegana jako bezpieczna.
Poszukiwanie akceptacji
Dorosłe dzieci alkoholików są wyjątkowo przewrażliwione. Poczucie własnej wartości lub tożsamości uzależniają od osądów innych ludzi wokół nich. Stwarza to kompulsywne pragnienie i potrzebę doskonałości.
Brak umiejętności dobrego spędzania czasu
Dorosłym dzieciom alkoholików trudno jest przegrywać i dobrze się bawić. To dla nich bardzo stresujące. Bycie w centrum uwagi, gdzie inni mogą je zobaczyć, nie jest idealne. Stają się przerażeni i boją się, że inni będą krytyczni wobec nich.
Wysoki poziom samokrytycyzmu/niskiej samooceny
Dorosłe dzieci alkoholików prowadzą bardzo surowy i krytyczny dialog wewnętrzny. Rozwijają obraz niskiego „Ja” i nie mają dla siebie szacunku. Nie mieli modelu, jak powinna wyglądać miłość w domu. Niezależnie od tego, w jakim stopniu są dobrzy, „wewnętrzny krytyk” nieustannie ich bije.
Odmowa jest ich odpowiedzią
Jeśli dorosłe dziecko alkoholika zaczyna czuć się zagrożone, natychmiast zaprzeczają wszystkiemu. Środowisko domowe DDA niemal zawsze jest niestabilne, wiele razy obwiniane jest za dziecko. Szybko więc nauczyli się używać odmowy jako grubej ściany, która ciągle wzrasta.
Intymność jest trudna
Dorosłe dzieci alkoholików obawiają się bliskości. Dziecko czuje się zagubione, niekontrolowane i bezsilne. Trudno jest zidentyfikować uczucia. Jeszcze trudniej jest wyrazić i zakomunikować swoje potrzeby. Od kogo miał się uczyć?
Mentalność ofiary jest silna
Dorosłe dzieci alkoholików są bardzo bierne lub są agresywnymi ofiarami. Uważają się za innych i zawsze cokolwiek zrobią „jest źle”. Przyciągają innych mentalnością ofiary. DDA uważają, że prawidłowo postrzegają świat. Cykl trwa i trwa.
Chaos jest wygodniejszy niż spokój
Dorosłe dzieci alkoholików natychmiast uzależniają się od wysokiego poziomu chaosu, zamieszania i dramatu. Wzorują się na tym, co wynieśli z domu. Jak by się czuli, gdyby stale był ład i porządek? Przestraszyłoby ich to. Ten cykl chaosu utrzymuje dorosłe dziecko alkoholika w cyklu postrzegania, że muszą kontrolować swoje otoczenie
Cierpienie wynikające z opuszczenia
Dorosłe dzieci alkoholików nie mogą znieść myśli o porzuceniu. Posuwają się bardzo daleko, aby uratować związek bez względu na to, jak toksyczny jest on.
Dorosłe dzieci alkoholików i szukanie pomocy
Indywidualne doradztwo i rozpoczęcie udziału w 12-stopniowym programie, takim jak ACOA, jest najlepszym sposobem na rozpoczęcie procesu leczenia. W terapii można pracować nad podstawowym – strachem. To strach nieustannie utrzymuje ich w podwyższonych stanach lęku. Mają szansę poznać wyraźnie rolę, jaką grali w swoim dzieciństwie. Byli odbiorcami toksycznego wstydu.
12-krokowy program, który pomoże odzyskać zdrowie innym osobom, które cierpią z powodu tych samych lęków i obaw. To możliwość dołączenia do innych, którzy mówią w „waszym języku”.
Prawdziwe uzdrowienie może się zdarzyć
Terapia i połączone grupy wsparcia mogą pomóc rozwiązać:
• Irracjonalny strach i procesy myślowe.
• Poprowadzi Was przez kwestie związane z intymnością.
• Nauczą Was, że dramat i chaos już nie służą pomocą.
• Uwolnią potrzebę kontrolowania innych i otoczenia.
• Pozwolą zobaczyć, że strach kontroluje wasze postrzeganie.
• Pomogą naprawić fałszywe myślenie.
• Zapewni prawdziwe rozwiązanie i narzędzia do tworzenia bezpiecznego środowiska.
Syndrom DDA w literaturze
Syndrom DDA to zespół pewnych schematów działania, jakich dziecko czerpie żyjąc w rodzinie alkoholowej. Trudne doświadczenia z dzieciństwa mają ogromny wpływ na dorosłe życie. Wielu dorosłych dzieci alkoholików nie radzi sobie ze stresem, akceptacją siebie. Negatywne schematy wyniesione z domu, odcisną swój ślad w dorosłym życiu.
Poruszająca opowieść „Tatuaże podświadomości”, która uświadomi nam, że nie da się uciec od złej przeszłości, która już zawsze będzie w nas. Trzeba ją oswoić, posadzić na kanapie niepamięci i żyć teraźniejszością. Gabrysi się to udało, więc uda się każdemu!
Akcja zabierze nas na Mazury. W tym pięknym miejscu, a dokładnie w Szczytnie poznamy trzy niezwykłe bohaterki. Teresę–bizneswoman prowadzącą własną knajpkę w mieście. Grażkę mieszkającą za miastem, na odludziu, w lesie, dawniej prowadzącą rekreację konną. Gabrysię, która swego czasu przyjeżdżała do niej z wnukami.
Przebaczenie jest najlepszym wyborem – http://www.prasa24h.pl/17176/przebaczenie-jest-najlepszym-wyborem.html
Gabrysia jako DDA. Dla zdrowia, dla swojego małżeństwa, aby mieć spokojną i harmonijną dorosłość dokonała wewnętrznego przebaczenia. Zrozumiała, że człowiek krzywdzący innych ma jakiś szkopuł. Coś, co wpłynęło na jego zachowanie i uświadomiła sobie, że posiada wiele pięknych cech.
Czytelnik stanie się świadkiem procesu godzenia się Gabrysi z faktem, że przeszłości nie da się zmienić. Dojrzewania do zrozumienia istoty szczęścia. Warto towarzyszyć bohaterce i zapamiętać jej myśl:
„Zło da się naprawić, a dobro sobie jest”.
Przyjaciółki wiedzą, że Gabrysia jak większość DDA wszystko przesadnie koloryzuje. Siła bohaterki drzemie wewnątrz niej. Ona sama wierzy jednak, że wsparciem są książki. Publikacje z elementami z jej życia, napisane przez Grażkę. Czy na pewno to one pomogą jej na zawsze zamknąć tamten rozdział życia…
Należy także nadmienić, że jest to druga książka Grażyny Mączkowskiej. Swobodna kontynuacja pierwszej, „Powiedz, że mnie kochasz, mamo”.
„Puzzle” to przeszywająca relacja z życia autorki, w która opowiada, jak każdego dnia walczyć o „normalność”, miłość, jak godzić się z postępującą chorobą oczu. Historia ta daje wiele do myślenia. Pokazuje zadziwiającą siłę przetrwania, która drzemie w każdym człowieku. Tori to postać, która już od najmłodszych lat nie godzi się na alkoholizm ojca i daje temu wyraz, mówi głośno, że tak być nie może. Musi jednak upłynąć wiele lat, zanim odkryje w sobie siłę, by stawić temu czoła. Prosi o pomoc, chociaż jako DDA – nie jest to łatwe. Dorosłe dzieci alkoholików są samowystarczalne i często żyją przekonaniu, że nie zasługują na pomoc, są obwiniane za alkoholizm. Tori powiedziała „dość”! Wybrała własną drogę, którą konsekwentnie zmierza do celu. Czy ułoży układankę swojego życia tak, jak chce?
Książka w sprzedaży na stronie – http://www.psychoskok.pl/produkt/puzzle/
Kiedy rozsypały się moje puzzle, zaczęłam układać je na nowo. W mojej mozaice znajdziesz uczucia, które zapewne są Ci znane. Może kiedyś przeżywałeś coś w podobny sposób? Może szukałeś recepty na ułożenie własnych puzzli?
Tymczasem zapraszam Cię na wędrówkę w świat uczuć i przeżyć, w świat rodzących się w człowieku wewnętrznych potrzeb, w świat marzeń i w głąb siebie.
Wiele osób dorastających w rodzinach dysfunkcyjnych nie potrafi wyrwać się z zaszczepionego toksycznego modelu, stając się więźniem własnej przeszłości. Każdy z nas w czymś dorastał i nie mieliśmy wpływu na to, jak byliśmy kształtowani w dzieciństwie przez rodziców i najbliższe otoczenie. Zawsze jednak przychodzi ten moment, kiedy jako dorosły człowiek mamy możliwość i pełną władzę, by wziąć odpowiedzialność za naprawienie tego, co zostało w nas ukształtowane błędnie. Chociaż, jako dzieci nie ponosimy winy za to, w jakiej rodzinie przyszliśmy na świat, to wydostanie się z tej pułapki możliwe jest, tylko dzięki prawdziwemu zaangażowaniu i wytrwałej pracy nad sobą. Konieczna jest rozwinięta świadomość i osobista decyzja – pragnienie przemiany własnego życia.
Książka „Odzyskane szczęście. Wolność od bagażu z dzieciństwa” stanowi kompleksowe narzędzie, które uświadamia i wyjaśnia takim osobom pewne zjawiska, które mają miejsce w ich rzeczywistości. Pokazuje, jak doświadczenie trudnego dzieciństwa buduje w nas system fałszywych schematów i przekonań. Co dzieje się z naszym poczuciem własnej wartości, podejściem do życia i ludzi, z naszą wiarą w siebie i jak to wszystko w konsekwencji powoduje podświadome przyjęcie określonych wyobrażeń na temat tego, kim jesteśmy, na co zasługujemy, co jest możliwe, a co znajduje się całkowicie poza naszym zasięgiem. To z kolei przekłada się na rezultaty i rzeczywistość, której doświadczamy dzisiaj.
Książka w sprzedaży – http://www.psychoskok.pl/produkt/odzyskane-szczescie/
Dzięki tej książce, osoby pochodzące z rodzin dysfunkcyjnych otrzymują kompleksową pomoc. Odnajdą na nowo siebie, zyskają umiejętność lepszego poznania, nazwania i zrozumienia własnych uczuć, reakcji, podejmowanych decyzji i często nieuświadomionych motywów, którymi dotąd się kierowali. Odzyskają wiarę i poczucie kontroli nad swoim życiem, zrozumieją, że to oni je kreują, zamiast przekonania, że życie im się przydarza. Przemiana, której doświadczają takie osoby, jest ogromna. To jak złapanie wiatru w żagle, rozwinięcie skrzydeł, jak wyjście po latach z mroku na słońce. Wszystko się zmienia w życiu człowieka, który zaczyna wracać do siebie po tym, jak w pewnym sensie żył poza sobą. Wraca radość przeżywania najróżniejszych doświadczeń, otwartość, świat nabiera kolorów, odzyskuje się głęboki wewnętrzny spokój wynikający z życia w zgodzie i przyjaźni z samym sobą i uwolnienia się od tego, co dotąd przytłaczało, odbierało energię. Całkowicie odmienia się jakość życia i to jak odbiera się świat. To jak drugie narodziny.
