Opowieści z pogranicza światów

Joanna Piłatowicz wkroczyła w przestrzeń literacką zbiorem opowiadań „Opowieści z pogranicza światów”, w których realność przeplata się z fantastyką.

Autorka, po raz kolejny, wydała opowiadania zamknięte w zbiorze „W innych wymiarach”. Nie są one jednak kontynuacją historii z pierwszej książki.

Bohaterka jest zdiagnozowana jako osoba chora na depresję, lecz całkiem dobrze radzi sobie na studiach prawniczych. Podejście bohaterki do choroby zawiera się w jej rozmowach z koleżanką Kunegundą.

Z pewnością, więzią łączącą dwie książki Joanny Piłatowicz (Opowieści z pogranicza światów oraz Irenka — rozmowy skype’owe) jest tematyka zawartych w nich opowiadań. Autorka nadal porusza ważne sprawy dla większości ludzi: wiarę w przeznaczenie, w reinkarnację, w wyższą instancję, złożoność psychiki człowieka i jego relacje z innymi oraz ze światem.

Książkę można kupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Psychoskok — http://www.psychoskok.pl/produkt/opowiesci-pogranicza-swiatow/

Również forma opowiadań jest podobna. Narracja często jest utrzymana w stylu oniryczno-surrealistycznym, co pozwala wejść w filozofię świata przedstawionego przez autorkę zupełnie innymi drzwiami świadomości. Zbiór składa się w większości z surrealistycznych opowiadań, w których autorka próbuje przedstawić różne oblicza człowieka, jego psychiki i filozofii oraz relacji ze światami wewnętrznym i zewnętrznym.

W pierwszym opowiadaniu, tytułowe pociągi są przenośnią drogi życiowej człowieka. Niebo nie ma tu nic wspólnego z pojęciem religijnym, ale raczej spełnieniem ludzkich marzeń, a dla każdego jest to oczywiście coś innego.

„Precz demonie” porusza tematykę opętania przez niepożądane byty, a „Głód wiedzy” wykorzystuje imiona nawiązujące do religii, lecz nie jest ścisłym odnośnikiem ani do historii, ani religii, raczej zawiera koncept wiary w mit budowany o kimś przez ludzi.

Joanna Piłatowicz w postmodernistycznym stylu żongluje mitami, metaforami, filozofią i religią, by układać z nich nowe, inspirujące światy.